W przypadku wystąpienia  niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1256, z 2017 r. poz. 1557)  z Funduszu zaspokojeniu podlegają:

1. wynagrodzenia za pracę;
2. wynagrodzenia za czas niezawinionego przez pracownika przestoju, za czas niewykonywania pracy (zwolnienia od pracy) i za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy;
3. wynagrodzenia za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1666);
4. wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego;
5. dodatek wyrównawczy, o którym mowa w art. 230 i 231 kodeksu pracy;
6. ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, o którym mowa w art. 171 § 1 Kodeksu pracy, przysługującego za rok kalendarzowy, w którym ustał stosunek pracy oraz za rok bezpośrednio go  poprzedzający;
7. odprawa pieniężna przysługującej na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników
8. odszkodowanie, o którym mowa w art. 36 1 §1 Kodeksu pracy;
9. składki na ubezpieczenie społeczne należne od pracodawców na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych przysługujących od świadczeń wypłacanych ze środków Funduszu.

Świadczenia wymienione w pkt 1-5 podlegają zaspokojeniu za okres nie dłuższy niż 3 miesiące bezpośrednio poprzedzające datę wystąpienia niewypłacalności pracodawcy albo za okres nie dłuższy niż 3 miesiące bezpośrednio poprzedzające ustanie stosunku pracy, jeśli ustanie stosunku pracy przypada w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy poprzedzających datę wystąpienia niewypłacalności, pracodawcy,  a w przypadku oddalenia przez sąd wniosku o ogłoszenie upadłości  również w okresie nie dłuższym niż 4 miesiące następujące po dacie wystąpienia niewypłacalności. Świadczenia podlegają zaspokojeniu za okres jednego miesiąca do wysokości  nieprzekraczającej przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia  z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia  wniosku..

Świadczenia wymienione w pkt. 6-8 podlegają zaspokojeniu jeżeli ustanie stosunku pracy nastąpiło w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy poprzedzających datę wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub w okresie nie dłuższym niż 4 miesiące następujące po tej dacie. Świadczenie wymienione w pkt. 6 podlega zaspokojeniu łącznie do wysokości  przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.  W przypadku wypłaty  świadczeń o których mowa w pkt. 7-8 nie mogą one przekraczać kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia  z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub jego wielokrotności, w sytuacji  gdy roszczenie stanowi wielokrotność  wynagrodzenia stanowiącego podstawę do jego ustalenia.